Gevolgen van een geglobaliseerde en versnelde wereld – in de modewereld (Fashion Blog – deel 1)

Welkom bij onze blog serie over de fashion industrie, een hot topic met een ingewikkelde achtergrond en verrassende feiten. In deze blog willen we de bewuste consumenten graag voorzien van achtergrondinformatie, en met weetjes en tips helpen om hun gardrobe duurzamer te maken.

Eerst heel even een beetje geschiedenis om de achtergrond te begrijpen…

De productie van geweven stoffen is één van de oudste menselijke activiteiten. Wereldwijd werken naar schatting ongeveer 75 miljoen mensen in de kledingindustrie, die is enorm winstgevend, maar de winsten zijn vaak ongelijk verdeeld. Kledingmerken en retailers in ontwikkelde landen (VS, Europa) genieten vaak van hoge winstmarges, soms wel 50-70%, terwijl arbeiders in ontwikkelingslanden (zoals China, Bangladesh, India, Vietnam, en Indonesië) vaak minder ontvangen dan 1-3% van de uiteindelijke verkoopprijs. Bovendien worden de arbeidsomstandigheden van deze werknemers vaak bekritiseerd vanwege o.a. lage lonen en lange werktijden.

Wist je dat….

Het oudst bekende textiel dateert uit ongeveer 5000 voor Christus en de ontwikkeling van het spinnen en weven van katoen is omstreeks 3400 v. Chr. in het Oude Egypte begonnen. Vanuit de middeleeuwen is vooral de zogenaamde lakennijverheid bekend, ook al in Nederland, met name Leiden. Na 1400 groeide de lakenindustrie van Leiden uit tot de belangrijkste in Europa. Het was de kledingindustrie die Groot-Brittannië in de tweede helft van de 18de eeuw de industriële revolutie binnenloodste, met vooral uit Aziatische landen geïmporteerd katoen. Tegenwoordig is de kledingindustrie enorm geglobaliseerd, met ingewikkelde en vaak ondoorzichtige productieketens.

Tegenwoordig wordt kleding in uiteenlopende (ontwikkelings-)landen over de hele wereld gemaakt, waarbij de top vier (China, Turkije, Bangladesh en India) samen verantwoordelijk zijn voor bijna 75 procent van de totale handel. Een groot aantal ontwikkelingslanden is sterk afhankelijk van de export van textiel- en kledingproducten. In sommige landen is het aandeel van textiel- en kledingproducten in de totale uitvoer van industrieproducten enorm groot: (bijv. In Bangladesh:76.6%) Nederland produceert alleen nog heel bewerkelijke kleding waar veel specialistische kennis voor nodig is, zoals bruidskleding en werkkleding.

Verantwoordelijkheid voor eerlijke en duurzame mode ligt ook bij de consument.  

Maar hoe weet je dat je kleding eerlijk gemaakt is?

Kleding vindt zijn weg binnen een versplinterd en ondoorzichtig netwerk van agenten, onderaannemers en leveranciers, waardoor opdrachtgevers dikwijls geen idee hebben waar en onder welke omstandigheden hun collecties gemaakt worden. Het is erg lastig om het productieproces te controleren, toe te zien op naleving van arbeidsstandaarden of op de hoogte te raken van dagelijkse arbeidspraktijken. Als consument moet je kunnen achterhalen hoe je kleding wordt gemaakt en onder welke omstandigheden. Dat betekent dat kledingmerken deze informatie openbaar moeten maken zodat valt na te gaan of er inderdaad sprake is van goede omstandigheden, een leefbaar loon, een veilige fabriek en of er vakbondsvrijheid is. Helaas zijn nog maar weinig merken zo transparant!

Mis het niet!

Fair Fashion pop-up | van 2 oktober t/m 30 november in Haarlem |Met workshops oa. Upcycle een eigen kledingstuk, Maak je eigen handgemaakte tasje of Leer de basistechnieken van de Japanse borduurkunst Sashiko om je kleding zichtbaar te repareren of op te leuken | www.fairfashion-haarlem.nl 

Verder vind je meer handige tips bij duurzaam kopen op:
Duurzame merken in een rij: https://www.projectcece.nl/ ;
Brands Surveyed:  https://fashionchecker.org/

We hopen je ook volgende keer weer te mogen verwelkomen, wanneer we ons verdiepen in de wereld van mode gerelateerde keurmerken. 

Scroll naar boven