Dirty business – oftewel wat moet je weten over vervuiling in de textiel industrie
Stroop je mouwen op! Hier is het derde deel van onze Fashion blog serie, waarin het tijd is om over feiten te praten…
“99% van de kleding is niet schoon” – claimt Schone Kleren Campagne.
De kledingindustrie behoort tot de meest vervuilende industrieën ter wereld.
We horen vaak deze en soortgelijke proclamaties. Maar wat betekent dit eigenlijk? Even kijken op een rij wat er mis gaat:
Ø Waterverbruik
Textiel en vooral katoenproductie, vereist enorme hoeveelheden water
Ø Watervervuiling
De mode-industrie is verantwoordelijk voor ongeveer 20% van het wereldwijde industriële watervervuiling door verfstoffen en dergelijke
Ø Gebruik van synthetische stoffen en microplastics
Synthetische stoffen zijn gebaseerd op fossiele brandstoffen, hun ecologische voetafdruk is groot en bij elke wasbeurt komen kleine plastic deeltjes (microplastics) vrij, die in de oceaan terechtkomen en ernstige schade aanrichten
Ø CO2-uitstoot
Energie-intensieve processen zoals productie, transport, enz.
Verantwoordelijk voor ongeveer 8-10% van de wereldwijde CO2-uitstoot (Milieuprogramma van de Verenigde Naties).
Ø Afval en overproductie (en verspilling)
In de afgelopen 15 jaar is het aantal gemaakte kledingstukken meer dan verdubbeld. Jaarlijks belandt ongeveer 92 miljoen ton textielafval op stortplaatsen wereldwijd.
Voor één T-shirt is 2.500 liter water nodig, voor een spijkerbroek is dat al gauw 8.000 liter.
Kleding kan op verschillende manieren duurzaam zijn. Aspecten van milieuvriendelijk produceren zijn: minder water verbruik, milieuvriendelijke materiaal/vezel gebruik (bijv. Tencel of bamboe), het voorkomen van lozen van gifstoffen in het milieu, het verminderen van CO2 uitstoot en het werken met bio-afbreekbare verpakkingsmaterialen.
Helaas is er nog veel te verbeteren. In bijna 40% van onze kleding wordt katoen verwerkt en 99% van de katoen wordt geteeld met giftige pesticiden. Daarnaast slurpt katoen de watervoorraden op . De impact van katoenteelt is goed te zien bij het sterk geslonken Aralmeer (Kazachstan/ Oezbekistan).
Duurzame kleding is milieuvriendelijk en onder fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden voor betrokken arbeiders geproduceerd, die ook een leefbaar loon krijgen.
Een leefbaar loon is een mensenrecht, maar de meeste kledingarbeidsters verdienen nog steeds te weinig om samen met hun gezinnen van te leven. Daarnaast zijn werkdagen van 12 uur heel normaal en vrije dagen een uitzondering. Overwerk is zelden vrijwillig.
Volgens onderzoek van Oxfam Novib doet een CEO van de grote kledingmerken er 4 dagen over om te verdienen wat een kledingmaker in Bangladesh in diens hele leven verdient!
Mocht je denken dat productie binnen Europa betekent dat er altijd sprake is van een leefbaar loon en veilige werkomstandigheden, dan heb je het mis. Zelfs in landen als Italië vindt gedwongen arbeid plaats.
Het blijft dus altijd relevant om te letten op hoeveel een merk je vertelt over de werkomstandigheden.
Bij eerlijke handel is er geen sprake van dwangarbeid of kinderarbeid en hebben de arbeiders het recht tot het vormen van vakbonden.
We hopen je ook volgende keer weer te verwelkomen om interessante weetjes te leren over de verschillende materialen die gebruikt worden om kleding te maken.